زندگینامه مرحوم علامه مصطفوی(ره)

در روز چهارم شعبان سال ١٣٣٤هجری قمری مطابق با سال ١٢٩٧هجری شمسی ، خداوند جلوه ای از رحمتش را با تولد یکی از اولیاء خاصش در شهر تبریزمنطقه آذربایجان ایران نشان داد .

جناب علّامه حسن مصطفوی دورانِ کودکی را در شهر تبریز در محضرِ پدر بزرگوارش آقا شیخ عبدالرّحیم زندگی کرد .

پدرش آقا شیخ عبدالرّحیم فرزند شیخ مصطفی از دانشمندانِ شهر و مشهور به زهد و تقوی بوده است . نقل میکنند که او دارای روحیه ای بسیار لطیف و صاف ، و با اینکه از نظر علمی صاحبِ رأی ولی همیشه در سکوت و تواضع کامل به مردم خدمت میکرده است .

و چـون از نظـر مالی در شرایط بسیار خوبی بوده است کمک های زیادی هم به آشنایان داشته است .

چندین حاشیه نویسی و توضیحات و تحقیق و بررسی در خصوص کتب اساسیِ فقه و اصول اسلامی از ایشان ، بیانگر قدرت و تسلّطِ علمی او در آن حیطه میباشد . او انسانی کاملاً معنوی و قابلِ احترام در میان مردم بوده و در سن پنجاه و هفت سالگی مرحوم شده است .

مادرش فاطمه و مادر بزرگش از سلسله ساداتِ صحیح النّسب و جلیل القدرِ تبریز بوده است .

دوران دبستان و دبیرستان را بصورت فوق العاده و استثنائی در شهر تبریز ایران گذراند و در ضمن ، شروع به دروس ادبیّات عربی و علوم پایه اسلامی نمود .

بعد از مدت کوتاهی از بدو ورود به مدرسه ، اولیای مدرسه متوجّه شدند که وی دارای هوش و استعداد استثنائی و عالی میباشد بطوریکه دروس مدرسه را براحتی و آسانی چند کلاس و مرتبه را در یکسال میگذراند .

در ضمن دروس مدرسه و اخذ دیپلم ، شروع به دروس ادبیات عربی و علوم اسلامی نمود که در سنّ پانزده سالگی تا پایان کتاب رسائل و مکاسب که قسمت مهمّی از علوم دینی میباشد را به پایان رسانیده و سپس در دانشکده الهیّات تبریز (معقول و منقول) موفق به اخذ لیسانس و سپس دکترای الهیّات گردید .

از سنّ شانزده سالگی تا بیست و سه سالگی را در قم و از بیست و سه سالگی تا بیست و پنج سالگی را در نجف اشرف به تحصیلات علوم دینی و اسلامی مشغول گشت .

و سپس مجدداً به قم مراجعت و به مدت یکسال به تدریس تفسیر قرآن و علوم مرسومه مبادرت فرمود و در بیست و شش سالگی به تهران عزیمت و در همان سال ازدواج نمود .

در تبریز از اساتیدِ مُبرّز و توانمندی چون آقا شیخ علی اکبر اهری و جناب عمو زین الدّینی و در قم از آیت الله حجّت کوه کمره ای در فقه و اصول و در نجف از آیت الله آقا سیّد ابوالحسن اصفهانی در فقه و از آیت الله آقا میرزا حسین نائینی در اصول و از آیت الله آقا شیخ محمّد حسین اصفهانی هم در فقه و اصول ، استفاده نمود . ایشان فرموده بودند که سیّد (آقا سیّد ابوالحسن اصفهانی) شخصِ بزرگ و انسانِ بی نظیری بود .

ایشان در سنّ بیست و شش سالگی در ضمن اینکه دارای دکترای الهیّات بوده به عالیترین مرتبه و درجه اجتهاد نائل گردیده که توسط مراجع و دانشمندان و بزرگانِ آن زمان نظیر آیت الله آقا سیّد ابوالحسن اصفهانی گواهی گردیده بود .

او به چهار زبان تسلط کامل پیدا کرد : ترکی ، عربی ، فرانسوی ، عبری .

وقتی در تهران اقامت نمود بعضی از بزرگان آن زمان ، مخصوصاً آیت الله بروجردی مُصرّانه از ایشان تقاضا نمودند که جهت تدریس به قم مراجعت فرماید ولی ایشان نپذیرفته است .

ایشان زندگی اش را از درآمد تألیف و نشر کتاب ها و نوشته هایی که تألیف میفرموده میگذرانده است .

اکثر علما و دانشمندان و اساتید دانشگاه وقتی متوجّه میشوند که چنین شخصیّتی در شهر تهران سکونت دارد و روزانه دو ساعت یعنی ده تا دوازده صبح در محل دفتر انتشارات تشریف می آورد ، در آنجا حاضر گردیده و از ایشان استفاده های علمی و معنوی مینمودند .

ایشان از آن زمان تا پایان عمر مبارک و شریفش را اکثرا در تهران زندگی فرموده است .

از دوستانِ معنویِ ایشان در آن زمان ، یعنی از سنّ بیست تا حدود سی سالگی بدین شرح مختصر میتوان نام بُرد :

o انسان کامل و عارف بزرگ حاج ملّا آقاجان زنجانی . که ایشان در شهر زنجان ایران زندگی میکرده و از نظر معنوی بسیار شخصیّت قوی و بزرگی بوده است .

o استاد و عارف فرزانه حاج میرزا جواد آقا انصاری همدانی . که خود از مریدان حاج ملّا آقاجان زنجانی بوده و در شهرهمدان ایران  زندگی مینموده و شخصیّت والامقامی بوده است .

o جناب حاجی محبوب . که ایشان اصلیّتش از آفریقا ولی ساکن شهر تهران بوده و کاملاً ناشناخته و مُرتاض بوده است .

o جناب آقا شیخ نورالدّین خراسانی . که ایشان هم ناشناخته و مُرتاض بوده و ضمناً در علوم غریبه هم استاد و در شهر مشهد ایران ساکن بوده است .

هر یک از این بزرگان دارای فضائل و کراماتِ خاص و انسان های والا مقام و معنوی و خارق العاده ای بوده اند .

و این عالی مقامان اگرچه از نظر سِنّى به مراتب بزرگتر از جناب علامه بوده اند ولی با احترام و ادب خاصی با ایشان ملاقات و یا تماس داشته اند ، بعنوان مثال در نامه ای از جناب حاج ملا آقاجان به جناب علامه که در آن زمان علامه حدود سی سال داشته اند خطاب کرده و با این جمله شروع کرده است که "فدایت شوم" .

مطمئنا" و بر اساس شواهد و قرائن اساتید معنوی علامه مصطفوی فقط و بطور مستقیم امامان معصوم (ع) بوده اند و لاغیر .  بدون تردید او ارتباط مستقیم معنوی با پیامبـر اسلام (ص) و اولادش و همچنین ارتباط با عالـم غیـب و شهـود داشته است که این معنى کاملا" از نوشته های او قابل درک میباشد . افکار و ادراک نورانی و عمیق و حقیقی او ، بدون این نوع ارتباط امکان ندارد .

جناب علّامه مصطفوی دارای تألیفات و نوشته هایی بیش از هفتاد جلد کتاب میباشند .

نوشته های ایشان در زمینه های مختلف علوم الهی است :

- تحقیق در واژه ها و لغات قرآن .

- تفسیر قرآن و کلمات خداوند بطوریکه تمامی کلمات خداوند ، منظور و معنای واقعی و حقیقییش مشخص و روشن شده است و تمامی احتمالات و معانی و تفاسیر سست مردود شناخته شده است .

- تاریخ اسلام .

- تحقیق راجع به زندگانی و فرمایشات و سیره و روش امامان معصوم (ع) .

- تحقیق راجع به دیگر ادیان الهی .

- علم کلام .

- علم رجال .

- علم اخلاق .

- عرفان و سیر و سلوک .

- حقایق و معارف الهی .


او انسانی کامل و محقّقی بزرگ و دانشمندی متواضع میباشد که هیچگاه نخواسته است که شناخته شود و دانشمندان و محقّقین او را فقط بعنوان دانشمند و محقّقی معنوی میشناسند .

اولین کتابی که تألیف فرموده اند بنام رهنمای گمشدگان در سن بیست و چهار سالگی بوده است ، که یکی از بهترین کتاب های عرفانی در سیر و سلوک میباشد .

هیچیک از مطالب و موضوعاتی را که در نوشته هایشان بیان فرموده اند در طول زمان های قبل و بعد تغییری نداشته و نکرده است یعنی آنچه را که در نوشته های تحقیقی و عرفانی مرقوم فرموده اند در پنجاه سال قبل در نوشتن اولین کتاب یعنی رهنمای گمشدگان همچنان بوده است و همان معانی و مبانی بیشتر و به نوعی دیگر توضیح داده شده است و این نشانگر کرامتی است بس بزرگ از ایشان ، چون حقایق و معارف واقعی تغییر ناپذیر است و مهم اینست که چشم معنوی یافت شود که ببیند و بدرستی مشاهده فرماید .

مطالبی که در نوشته های ایشان مشهود است ، موضوعاتیست که مورد نیاز تمامی نسل بشریت میباشد خصوصاً آنانی که در پی کشف حقایق و بهتر زیستن معنوی و شناخت پیدا کردن به عالم خلقت و هستی میباشند .

حقایقی که در تمامی ادیان الهی به نوعی وجود دارد و هر انسان موجودی میباید بدانها معرفت و شناخت پیدا کند . مفاهیم و حقایقی که بجز مرتبطان با عالم غیب و شهود ، برای هیچکس قابل فهم و رویت نیست .

روح ، عالم برزخ ، عالم ملکوت ، عالم جبروت و نحوه ارتباط انسان با این عوالم و اصولاً چگونه زیستن و سیرِ انسان در عوالم معنوی و یا آسمان ها و برجهایی که در آنست که خداوند به آنها قسم یاد میکند و صدها حقایق و معارف مهم و اساسی دیگر که توضیح دادن راجع به آنها فقط از اولیای خداست . چرا که اگر کسی بخواهد توضیح دهد اساساً باید به شهود و معرفت ببیند تا توانِ بازگویی داشته باشد .

تمامی نوشته های ایشان اینگونه با معرفت و حقیقت میباشد .

ایشان در مقدمه کتاب رساله لقاء الله در منازل سیر و سلوک فرموده اند: آنچه را که خود درک کرده و به یقین حق دیده ام در این کتاب اظهار نموده ام و یا در مقدمه تفسیر روشن فرموده اند: چطور انسان میتواند بدون ارتباط با عالم غیب و معنی ، کلام خداوند را تفسیر نماید . (نقل مفهومی)

تمامی واژه ها و مفاهیم و حقایق کلام خداوند بصورت قطعی و محکم و مستدل بیان شده است که متفاوت از تمامی تفاسیری که تا به حال نوشته شده است میباشد .

کلام و نوشته های او مستقیما به قلب انسان مینشیند و حالت درونی هر انسان علاقمند به واقعیات را دگرگون مینماید .

او که وجود مبارکش تا دهه هشتاد در این دنیا زندگی فرمود ، هیچگاه اقدامی جهت معرفی خود ننموده است و حتی هیچ تصویر و عکسی تا به حال از ایشان منتشر نشده بود و همیشه خواسته است بی نام زندگی کند .

البته بسیار اندیشمندان و محققان و اساتید بزرگ تا مردم عادی در ایران و کشورهای عربی و خارج که با نوشته های ایشان تکامل پیدا کرده و از آنها استفاده نموده اند و ما در این فرصت از تمامی کسانی که با عشق و محبت خالصانه ، ما را در نشر آثار ایشان تشویق نموده اند صمیمانه تقدیر و تشکر می نماییم .

اکنون ما یعنی گروه مرکز نشر آثار علامه مصطفوی ، یعنی کوچکترینی که همه علاقمندان به معارف الهی را از هر نظر از خویش برتر میدانیم تشخیص داده ایم که نوشته ها و تالیفات این بزرگوار مرد الهی را نشر و تبلیغ کنیم تا در حد توان بتوانیم سهم کوچکی در نشر حقایق و معارف الهی داشته و خدمت به مردم نماییم ، البته ما کوچکتر از آنیم و یا با صراحت بگوییم که لیاقت آنرا نداریم تا حتی اسم مبارک این وجود الهی را ذکر کنیم ولی بهرحال این اقدام را نموده ایم و بسیار خرسند خواهیم بود که تمامی محققان و دانشمندان و صاحبنظران و حتی اشخاص عادی ما را در این مسیر راهنمایی فرمایند تا بهتر بتوانیم در اشاعه فرهنگ الهی گامی برداریم .

روایت در کرامات این مرد الهی بسیار منقول است یعنی هر کسی که به هر میزان با ایشان در ارتباط بوده ، ناقل و شاهد کراماتیست و ما مجموعه این مرکز که سعادت نشر آثار ایشان نصیبمان گردیده است امیدوار به دعای او هستیم .

او نیازی به این تعریف ها ندارد بلکه اینگونه اشخاص در طول تاریخ همیشه از تعریف گریزانند و بدیهیست که ایشان که عمری را بدون نام و نشان زندگی فرموده ، طبیعتا این تعریف ها برایشان خوشایند نبوده و هیچگاه نخواسته است و ما بر اساس تشخیص و عمل به وظیفه الهی اقدام به نشر آثار و توسعه افکار نورانی این مرد الهی نموده ایم .

علامه مصطفوی در تاریخ نوزدهم جمادی الاول ١٤٢٦ مطابـق با بیست و ششم جون ٢٠٠٥ حدود ساعت ١٤:٣٠ بعد از ظهر یکشنبه در منزلشان در تهران وفات فرمود و در مهمانی بزرگی که از طرف خداوند دعوت شده بود شرکت نمود .

به وعده خداوند او همیشه زنده است و آثارش هدایتگر و حیات بخش نسل های پیاپی و مختلف در جهان میباشد .

مرقد مطهرش در شهر قم ایران ، زیارتگاه رهروان و شیفتگان مکتب پیامبر بزرگ اسلام و اهل بیت (ع) میباشد .

ما مصمم هستیم که به یاری خداوند نوشته های ایشان را به زبانهای مختلف ترجمه و در کشورهای لازم منتشر نماییم و به همین منظور این مرکز در لندن و قاهره ثبت گردیده و در این زمینه فعالیت مینماید .

خیلی صاف و بی پرده و به دور از سخن پروری با شما عزیزان و مخاطبان گرامی ، قلم زده و صحبت نمودیم و از خداوند کریم برای همگیمان توفیق آرزومندیم .
مرکز نشر آثار علامه مصطفوی